روایت شده از جابر بن عبدالله انصارى که گفت: در مسجد کوفه داخل شدم، در حالى که امیرالمؤمنین علیه السلام با انگشتان مبارک خود مى نوشت و تبسم مى فرمود.
گفتم: یا امیرالمؤمنین علیه السلام چه چیز شما را به خنده آورده است؟
فرمود: عجب دارم از آن که این آیه را مى خواند، ولى به حق، به آن معرفت ندارد.
گفتم: کدام آیه فرمود: الله نور السَموات و الارض، تا آخر مثل نوره کمشکوة، مشکوة محمد صلی الله علیه و آله و سلم است .
فیها مصباح، منم مصباح .
زجاجة الزجاجة حسن و حسین علیه السلام هستند.
کانها کوکب درى على بن الحسین علیه السلام.
و یوقد من شجرة مبارکة محمد بن على علیه السلام است.
زیتونه، جعفر بن محمد علیه السلام است
لا شرقیه موسى بن جعفر علیه السلام است.
ولا غربیه على بن موسى الرضا علیه السلام است.
یکاد زیتها یضء محمد بن على علیه السلام است.
لو لم تمسسه نار على بن محمد علیه السلام است .
نور على نور حسن بن على علیه السلام است.
ویهدى الله لنوره من یشاء قائم مهدى ارواحنا له الفداء است (1)
در پاره اى از اخبار معراج آمده است که نور آن حضرت، در عالم اظله میان انوار ائمه علیه السلام مانند ستاره اى درخشان بود در بین سایر کواکب . (2)
(1) سوره نور. نجم الثاقب باب دوم